شرکت بیمه اتکایی تهران با بهرهگیری از نیروی جوان، متخصص و در اختیار داشتن دانش و مهارت کافی، در خصوص ارائه پوششهای اختیاری، قراردادی از مشتریان خود حمایت مینماید.این شرکت در تلاش است تا با استفاده از ابزارهای نوین و مدیریت ریسک، در زمینه ارائه پوششهای زیر خدمات ارائه نماید.
پوشش های اختیاری :
بیمه اتکایی اختیاری نوعی از عملیات اتکایی است که در آن مورد به مورد و برای دو ریسک عملیات اتکایی به صورت مجزا انجام میشود.
اختیاری به معنای انتخابی است و معمولا برای توضیح بیمه اتکایی یک ریسک واحد به کار میرود. بیمه اتکایی اختیاری هم برای بیمهگر و هم بیمهگران اتکایی اختیاری است. بیمهگر آزاد است که تصمیم بگیرد که بیمه اتکایی بخرد یا نه، به چه میزان و از چه کسی. بیمهگران اتکایی نیز آزاد هستند که ریسکی را بپذیرند یا خیر.
در سادهترین حالت، بیمه اتکایی اختیاری بسیار شبیه به بیمه مشترک است بجز در مورد تفاوتهای آن در ارتباطات قراردادی و پرداخت کارمزد توسط بیمهگران اتکایی به بیمهگر.
در ارتباط بیمه اتکایی، بیمهگر به عنوان بیمهگذار اتکایی یا شرکت واگذارنده شناخته میشود.
کارمزد واگذاری برای بازپرداخت سهم بیمهگر اتکایی از مخارج تحصیل بیمهنامه (کارمزد بروکر یا نمایندگی پرداخت شده توسط واگذارنده برای جذب ریسک) به شرکت واگذارنده طراحی شده است و مشارکتی در سایر مخارج شرکت واگذارنده نظیر هزینههای عمومی، اداری و تبلیغات و غیره ایجاد می کند.
بیمه اتکایی اختیاری می تواند به دو طبقه اصلی تقسیم شود :
- نسبی
- غیر نسبی
قراردادها
بیمه اتکایی قراردادی به آن Automatic treaty نیز گفته میشود، نوعی از عملیات اتکایی است که بر اساس قرارداد برای مدت محدود یا نا محدودی بین بیمهگر واگذارنده و بیمهگر اتکایی انجام میشود. در این قرارداد، تعهدات هر یک از طرفین به طور کاملا دقیق مشخص شده است.
به موجب این عملیات اتکایی، همه ریسکهایی که در چارچوب قرارداد میگنجند، به طور خودکار تحت پوشش اتکایی هستند و بیمهگر واگذارنده، بابت صدور بیمهنامه برای این ریسکها نگرانی خاصی ندارد. آنچه بیمهگر واگذارنده در محدوده مفاد قرارداد واگذار میکند، مورد پذیرش بیمهگر اتکایی قرار دارد.
در روند عقد یک پوشش اتکایی به صورت قرارداد، بیمهگر واگذارنده پس از تعیین نوع قرارداد (به صورت نسبی یا غیرنسبی) ، با یک بیمهگرخاص که بعدا راهبر این قرارداد خوانده میشود، مستقیما با از طریق واسطه اتکایی وارد مذاکره میشود و در خصوص شرایط قرارداد به توافق میرسد.
قراردادهای اتکایی از نظر فنی به دو بخش نسبی (Proportional) و غیرنسبی (Non-Proportional) تقسیم میشوند.
قراردادهای اتکایی نسبی شامل دو بخش زیر می باشد:
- قرارداد نسبی مشارکت (Quota-Share Treaty)
- قرارداد نسبی مازاد سرمایه (Surplus Treaty)
قراردادهای اتکایی غیر نسبی نیز به دو بخش زیر تقسیم بندی میشوند:
- قراردادغیرنسبی مازاد خسارت (Excess of Loss Treaty)
- قرارداد غیرنسبی مازاد خسارت در مدت معین (Stop Loss Treaty)
راهکارهای نوین
در صنعت بیمه ایران از ابزارها برای تحلیل داده و ارزیابی ریسک دادههای خسارت کمتر استفاده شده است و همین مساله در بیمههای اتکایی هم مشاهده میشود درحالیکه در دنیا از ابزارها و نرمافزارهای بسیار توسعه یافتهای استفاده میشود. بهطور معمول در دنیا شرکتهای بیمه اتکایی در استفاده از ابزارهای تحلیل داده و ارزیابی ریسک دادههای خسارت پیشتاز هستند و با توسعه ابزارهای مدلسازی خسارت آنها را دراختیار مشتریان قرار میدهند. از این رو لزوم استفاده از توسعه نرم افزارها و راهکارهای نوین اتکایی در ایران بسیار بیش از پیش احساس میشود.
امروزه بخش های مختلف در شرکت های بیمه ای و اتکایی اعم از قبولی، واگذاری، ارزیابی ریسک، انعقاد قراردادهای اتکایی، روابط بین شرکتی و … بصورت سنتی انجام میشود که این امر نیاز به ورود تکنولوژی و استفاده از علم روز در تحلیل داده ها و محاسبات اتکایی میباشد. ارائه روش های نوین اتکایی و استفاده از فناوری اطلاعات در عملیات بیمهگری از دغدغه های اصلی شرکت بیمه اتکایی تهران میباشد.
راهبری اتکایی
بیمهگر اتکایی مسئول مذاکره در مورد شرایط و نرخهای یک قرارداد اتکایی است که سایر بیمهگران اتکایی در آن مشارکت دارند. انتخاب یک شرکت بیمه اتکایی راهبر معمولاً به سطح تخصص و تجربه آنها بستگی دارد. بیمهگر مستقیم اغلب بیمهگر اتکایی راهبر را بر اساس تجربه همگاریهای پیشین و تخصصص و اعتبار آن شرکت انتخاب مینماید.
شرکت بیمه اتکایی تهران برای پاسخگویی به تقاضای بازار و صنعت بیمه آمادگی خود را جهت راهبری قراردادهای اتکایی اعلام نموده است. این شرکت با استفاده از ابزارهای تحلیلی و روش های نوین امکان قیمتگذاری، ارایه نرخ و شرایط و راهبری قراردادهای اتکایی را داشته و این رویکرد به مشتریان در کاهش خطرات و ایجاد برنامههای مدیریت ریسک کمک می کند.
اوراق بهادار اتکایی
اوراق بهادار بیمهای، یکی از انواع اوراق بهادار است که از طریق آن، فرصتی برای برقراری ارتباط میان بازار سرمایه و بازار بیمه فراهم میشود. یکی از انواع این اوراق، اوراق بیمۀ اتکایی است که بر مبنای ضوابط عقد بیمه و عقد وکالت ساختاربندی شده است. بر مبنای این اوراق، بازار بیمه بخشی از ریسک عملیات بیمۀ اتکایی خود را به بازار سرمایه منتقل مینماید.
ساختار این اوراق به گونه ای است که در ازاء پذیرش مخاطرات بیمهای، نسبت به سایر اوراق بهادار مشابه، سود بیشتری را عاید سرمایهگذاران میکند. بیمه مرکزی یا شرکتهای بیمه، با رعایت مقررات مربوطه میتوانند از طریق اوراق بیمۀ اتکایی، نسبت به انجام عملیات اتکایی بخشی از مخاطرات بیمهای خود اقدام نمایند و در حقیقت در اوراق بیمۀ اتکایی، انجام عملیات اتکایی از طریق بازار سرمایه انجام میگیرد.